Een hardangerbruiloft!
Blijf op de hoogte en volg Amber
25 November 2012 | Noorwegen, Lofthus
Een Hardangerbruiloft
Er waren eens 63 leerlingen..... op een school gelegen in het mooie fjordengebied van Noorwegen. De school lag in Lofthus, een klein dorpje aan het Hardangerfjord, en achter de school strekte een grote hoogvlakte zich uit, genaamd Hardangervidda. Op de school heerste een verwachtingsvolle en feestelijke stemming. Het was al een aantal weken geleden dat de eerste uitnodigingen verstuurd waren en op zaterdag zou er dan eindelijk een groot feest zijn. Alle ouders van de leerlingen waren uitgenodigd om de feestelijkheden bij te wonen en ze kwamen van heinde en verre. Maar wat voor een feest zou het worden?? Dat wist niemand... Ook de leerlingen wisten nog niet wat er zou gebeuren... tot afgelopen woensdag.
Woensdag ochtend werden alle leerlingen verwacht in de A-zaal op school. Met koppen koffie en slaperige gezichten zat iedereen bij elkaar toen het hoofd van de school het woord nam. Over niet meer dan drie dagen zou er een groot feest zijn bij ons op school, niet zo maar een feest, maar een groot spektakel. We zouden een Hardangerbruiloft na spelen! Er zouden twee bruidsparen zijn. Bestaande uit twee jongens en twee meiden van school. Elke bruid en bruidegom heeft een vader en een moeder en een getuige. Deze personen zouden ook gespeeld worden door leerlingen van school. Iedereen zou in bunad (klederdracht) komen en voor de bruidsparen en hun familie waren hardangerbunaden gehuurd. Maar wie o wie zouden de bruidsparen zijn??...... Eerst zouden we wat meer horen over een echte hardangerbruiloft en zijn tradities. Vioolmuziek, de kleding, maaltijden, etc. Iedereen luisterde, maar eigenlijk wilden we het liefst weten wie de bruidsparen zouden zijn. Het werd stil toen Trond de lijst met namen tevoorschijn haalde. Het eerste bruidspaar bestond uit Markus (sport) en Ida (paarden). Het tweede bruidspaar bestond uit Mikkel (jacht) en ......Amber!!!! Jawel, het is echt waar: IK was gekozen tot bruid! Ik hoopte natuurlijk dat ik bruid mocht zijn, maar ik had het echt niet verwacht! Het was dus een grote verrassing :) Mikkel zou mijn bruidegom zijn en dat vond ik prima. Hij is een aardige en grappige jongen.
Maar alles leuk en aardig, we hadden maar drie dagen om alles klaar te hebben voor het feest. Er moest nog heeel veeeeel gebeuren.... Er moesten speeches worden geschreven door de ouders van de bruiden en bruidegommen. De getuigen moesten een lied schrijven. Er moesten traditionele koeken en flatbrød gebakken worden. We moesten onze bunad passen. Er moest geoefend worden op volkendans. Er was een toneel groep die een voorstelling in elkaar moesten zetten. Iedereen moest oefenen voor het koor. De gymzaal moest worden omgetoverd tot een feestzaal. Tafels en stoelen werden neergezet. De tafels werden gedekt en versiert. Er moest worden schoongemaakt en gepoetst.
Kort gezegd: er moest heel veel gebeuren in korte tijd. Er werd gelachen en lol getrapt, maar er waren ook momenten dat niet alles ging zoals het moest. Inspiratieloze momenten... Stress omdat nog niet alles af was... Maar ten slotte, na drie dagen arbeid, was alles klaar voor het feest.
Als bruid had ik eigenlijk een vrij simpele rol. Ik hoefde geen speech te houden (dat werd overgelaten aan de bruidegom) en ik zou vooral veel moeten glimlachen en er mooi uit moeten zien. Tijdens de voorbereidingen op het feest had ik dan ook niet heel veel te doen, ik hoefde immers geen speech te schrijven, en daarom kon ik de andere groepen helpen met het bakken van flatbrød, aardappelkoekjes en melkpannenkoeken. Er werd nog twee keer geoefend met volkendans en koor en ik moest nog oefenen voor de bruidswals. Op zaterdag ochtend kregen wij, de twee bruidsparen, nog een paar rot klusjes; 60kg aardappels schillen en de toiletten schoonmaken. Dat was ter compensatie van het feit dat wij de rest van de dag in het centrum van de belangstelling zouden staan. Het schillen van de aardappels koste ons bijna 2 uur! Help!
Vervolgens was het eigenlijk wachten tot 16.00 uur. Dan zou ik me eindelijk omkleden en die prachtige bruidsbunad aantrekken. Maar voordat het zo ver was kon ik de andere meiden helpen met hun bunaden. Van de 40 meiden op school waren er 28 met een eigen bunad. Iedereen had een andere bunad omdat ze uit verschillende delen van Noorwegen komen. Dat was leuk om te zien. Sommige van de ouders kwamen ook in bunad (als ze die hadden) en daardoor was het bijna alsof je terug in de tijd ging. Zo veel mensen in klederdracht!
Dan was het eindelijk 4 uur en gingen Ida en ik naar geheim lokaal waar we ons konden omkleden. Met alle sieraden en de kroon op was ik 200.000 NOK waard (ongeveer €27.000 ). Het was inmiddels al donker en alle leerlingen verzamelden zich achter school op het voetbalveld. Wij, de bruidsparen, werden in een koets naar school gereden en alle anderen volgden ons met fakkels. Bij school stonden alle ouders en die waren heel erg verbaasd want niemand had ze iets verteld. Iedereen wilde foto's maken en na een welkomstdrankje gingen we de gymzaal in waar alle tafels waren gedekt. Tijdens de maaltijd deden we alsof het een echte bruiloft was. Er waren veel speeches van onze 'ouders', getuigen en vrienden. Mikkel hield nog een soort liefdes speech voor mij en er waren veel grappige liedjes geschreven. Na de maaltijd konden de ouders de verschillende klaslokalen bewonderen en werden er foto's gemaakt van de bruidsparen en de 'familieleden'. Later op de avond hadden we koor en een modeshow van de kledingontwerpklas. Ook was er nog een toneelact van een half uur en werden alle verschillende bunaden gepresenteerd.
Vervolgens was het tijd voor taart. Ik mocht de bruidstaart aansnijden samen met Mikkel :) en er waren de hele tijd mensen die foto's van mij wilden maken. Ik heb nog nooit zo veel geglimlacht op één dag! Later op de avond was er nog volkendans. We waren met zo'n 15 koppels en voor de eerste keer ging alles foutloos. Het zag er heel spectaculair uit omdat alle meiden een bunad aanhadden, maar wat was het warm om daarin te dansen! Ook was er nog de bruidswals. Markus, Ida, Mikkel en ik begonnen met de eerste dans en daarna kwamen er meer de dansvloer op.
Ik vond het echt super om een bunad te proberen en het was een eer dat ik dan ook gelijk bruid mocht zijn! Heel heel leuk! Hieronder kunnen jullie nog wat foto's zien van mij als bruid samen met Mikkel.
Heel veel liefs vanuit hier!
Amber
ps. Sorry dat het zo lang duurde voor ik weer iets van me liet horen. Het verslag over marokko komt misschien nog een andere keer, maar ik kan in ieder geval zeggen dat ook dat heel leuk was!
Er waren eens 63 leerlingen..... op een school gelegen in het mooie fjordengebied van Noorwegen. De school lag in Lofthus, een klein dorpje aan het Hardangerfjord, en achter de school strekte een grote hoogvlakte zich uit, genaamd Hardangervidda. Op de school heerste een verwachtingsvolle en feestelijke stemming. Het was al een aantal weken geleden dat de eerste uitnodigingen verstuurd waren en op zaterdag zou er dan eindelijk een groot feest zijn. Alle ouders van de leerlingen waren uitgenodigd om de feestelijkheden bij te wonen en ze kwamen van heinde en verre. Maar wat voor een feest zou het worden?? Dat wist niemand... Ook de leerlingen wisten nog niet wat er zou gebeuren... tot afgelopen woensdag.
Woensdag ochtend werden alle leerlingen verwacht in de A-zaal op school. Met koppen koffie en slaperige gezichten zat iedereen bij elkaar toen het hoofd van de school het woord nam. Over niet meer dan drie dagen zou er een groot feest zijn bij ons op school, niet zo maar een feest, maar een groot spektakel. We zouden een Hardangerbruiloft na spelen! Er zouden twee bruidsparen zijn. Bestaande uit twee jongens en twee meiden van school. Elke bruid en bruidegom heeft een vader en een moeder en een getuige. Deze personen zouden ook gespeeld worden door leerlingen van school. Iedereen zou in bunad (klederdracht) komen en voor de bruidsparen en hun familie waren hardangerbunaden gehuurd. Maar wie o wie zouden de bruidsparen zijn??...... Eerst zouden we wat meer horen over een echte hardangerbruiloft en zijn tradities. Vioolmuziek, de kleding, maaltijden, etc. Iedereen luisterde, maar eigenlijk wilden we het liefst weten wie de bruidsparen zouden zijn. Het werd stil toen Trond de lijst met namen tevoorschijn haalde. Het eerste bruidspaar bestond uit Markus (sport) en Ida (paarden). Het tweede bruidspaar bestond uit Mikkel (jacht) en ......Amber!!!! Jawel, het is echt waar: IK was gekozen tot bruid! Ik hoopte natuurlijk dat ik bruid mocht zijn, maar ik had het echt niet verwacht! Het was dus een grote verrassing :) Mikkel zou mijn bruidegom zijn en dat vond ik prima. Hij is een aardige en grappige jongen.
Maar alles leuk en aardig, we hadden maar drie dagen om alles klaar te hebben voor het feest. Er moest nog heeel veeeeel gebeuren.... Er moesten speeches worden geschreven door de ouders van de bruiden en bruidegommen. De getuigen moesten een lied schrijven. Er moesten traditionele koeken en flatbrød gebakken worden. We moesten onze bunad passen. Er moest geoefend worden op volkendans. Er was een toneel groep die een voorstelling in elkaar moesten zetten. Iedereen moest oefenen voor het koor. De gymzaal moest worden omgetoverd tot een feestzaal. Tafels en stoelen werden neergezet. De tafels werden gedekt en versiert. Er moest worden schoongemaakt en gepoetst.
Kort gezegd: er moest heel veel gebeuren in korte tijd. Er werd gelachen en lol getrapt, maar er waren ook momenten dat niet alles ging zoals het moest. Inspiratieloze momenten... Stress omdat nog niet alles af was... Maar ten slotte, na drie dagen arbeid, was alles klaar voor het feest.
Als bruid had ik eigenlijk een vrij simpele rol. Ik hoefde geen speech te houden (dat werd overgelaten aan de bruidegom) en ik zou vooral veel moeten glimlachen en er mooi uit moeten zien. Tijdens de voorbereidingen op het feest had ik dan ook niet heel veel te doen, ik hoefde immers geen speech te schrijven, en daarom kon ik de andere groepen helpen met het bakken van flatbrød, aardappelkoekjes en melkpannenkoeken. Er werd nog twee keer geoefend met volkendans en koor en ik moest nog oefenen voor de bruidswals. Op zaterdag ochtend kregen wij, de twee bruidsparen, nog een paar rot klusjes; 60kg aardappels schillen en de toiletten schoonmaken. Dat was ter compensatie van het feit dat wij de rest van de dag in het centrum van de belangstelling zouden staan. Het schillen van de aardappels koste ons bijna 2 uur! Help!
Vervolgens was het eigenlijk wachten tot 16.00 uur. Dan zou ik me eindelijk omkleden en die prachtige bruidsbunad aantrekken. Maar voordat het zo ver was kon ik de andere meiden helpen met hun bunaden. Van de 40 meiden op school waren er 28 met een eigen bunad. Iedereen had een andere bunad omdat ze uit verschillende delen van Noorwegen komen. Dat was leuk om te zien. Sommige van de ouders kwamen ook in bunad (als ze die hadden) en daardoor was het bijna alsof je terug in de tijd ging. Zo veel mensen in klederdracht!
Dan was het eindelijk 4 uur en gingen Ida en ik naar geheim lokaal waar we ons konden omkleden. Met alle sieraden en de kroon op was ik 200.000 NOK waard (ongeveer €27.000 ). Het was inmiddels al donker en alle leerlingen verzamelden zich achter school op het voetbalveld. Wij, de bruidsparen, werden in een koets naar school gereden en alle anderen volgden ons met fakkels. Bij school stonden alle ouders en die waren heel erg verbaasd want niemand had ze iets verteld. Iedereen wilde foto's maken en na een welkomstdrankje gingen we de gymzaal in waar alle tafels waren gedekt. Tijdens de maaltijd deden we alsof het een echte bruiloft was. Er waren veel speeches van onze 'ouders', getuigen en vrienden. Mikkel hield nog een soort liefdes speech voor mij en er waren veel grappige liedjes geschreven. Na de maaltijd konden de ouders de verschillende klaslokalen bewonderen en werden er foto's gemaakt van de bruidsparen en de 'familieleden'. Later op de avond hadden we koor en een modeshow van de kledingontwerpklas. Ook was er nog een toneelact van een half uur en werden alle verschillende bunaden gepresenteerd.
Vervolgens was het tijd voor taart. Ik mocht de bruidstaart aansnijden samen met Mikkel :) en er waren de hele tijd mensen die foto's van mij wilden maken. Ik heb nog nooit zo veel geglimlacht op één dag! Later op de avond was er nog volkendans. We waren met zo'n 15 koppels en voor de eerste keer ging alles foutloos. Het zag er heel spectaculair uit omdat alle meiden een bunad aanhadden, maar wat was het warm om daarin te dansen! Ook was er nog de bruidswals. Markus, Ida, Mikkel en ik begonnen met de eerste dans en daarna kwamen er meer de dansvloer op.
Ik vond het echt super om een bunad te proberen en het was een eer dat ik dan ook gelijk bruid mocht zijn! Heel heel leuk! Hieronder kunnen jullie nog wat foto's zien van mij als bruid samen met Mikkel.
Heel veel liefs vanuit hier!
Amber
ps. Sorry dat het zo lang duurde voor ik weer iets van me liet horen. Het verslag over marokko komt misschien nog een andere keer, maar ik kan in ieder geval zeggen dat ook dat heel leuk was!
-
25 November 2012 - 19:01
Belise:
Dat ziet er goed uit Amber....Mikkel is een bikkel....blijf genieten van dit mooie jaar !
Liefs Ben en Elise
-
25 November 2012 - 19:31
De Grootmoeder Van De Bruid:
Lieve Amber. Dit verslag begint als een sprookje. Er waren eens .... En voor jou was het ook een sprookje. En voor iedereen die het leest en de foto's bekijkt ook. Een hoogtepunt in je sprookjesjaar.
Ik verheug me er zó op nog veel meer van je te horen in de kerstvakantie.
Oma Marlies.
-
25 November 2012 - 19:38
Carla Broekhuisen:
Wat leuk voor je om dit feest als "bruid"mee te maken. Echt Super!!
Liefs, Carla B. -
25 November 2012 - 21:06
Opa Joost:
Dag lieve Amber,
Leuk om weer te mogen meegenieten en wat een eer voor jou om één van de uitverkorenen te mogen zijn. Ze zien je al helemaal zitten als Noorse. Dat 2 uur lang moeten aardappelschillen deed me sterk denken aan het Assepoester-sprookje!
Liefs ook van Leontien. -
26 November 2012 - 22:17
Brigitte:
Lieve Amber,
Wat een feest en wat zie je er mooi uit!! Ontzettend leuk om dat mee te maken en dan nog in de hoofdrol ook!
Liefs van Brigitte, Robert en Anouk -
27 November 2012 - 14:02
Gerda En Pieter:
Lieve Amber,
Wat een enige belevenis moet deze bruiloft voor je geweest zijn. En die Mikkel, heeft ook maar mooi mazzel gehad met jou als bruid aan zijn zijde. En dan die prachtige kledij en die kroon, het staat je zo goed!!!
Geniet maar van dit fantastische jaar, en we horen graag in de kerstvakantie ook nog verhalen van Marokko,want dat was natuurlijk ook geweldig.
veel lief en een knuffel van ons allebei,
Gerda en Pieter -
30 November 2012 - 13:21
Ineke Veldhuizen:
Hoi Amber,
Wat leuk om dit blog van je te lezen.Via Marieke natuurlijk die volgens mij toch lichtelijk jaloers is op je avonturen en je besluit om naar Noorwegen te gaan. Een bruiloft echt bijzonder maar ook dat iedereen daar zo spontaan aan mee doet. Leuke foto'.Ik ga je volgen!!!
Groet Ineke (Wat is groet in het Noors??) -
01 December 2012 - 12:03
Francesca Van Hamel:
Lieve Amber,
Nu pas mijn reactie, maar had wel meteen alles bekeken en gelezen :
Wat ontzettend leuk en wat kleurrijk! Dat kan je wel gebruiken met die donkere wordende dagen vooral in Scandinavië.
Grappig die enorme kroon. Waarschijnlijk van licht materiaal. En de bruidegom zonder?
Vieren jullie ook Santa Lucia ? Neem aan dat we jou met Kerst weer zien.
Liefs van Francesca
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
